Aanklager: anderen beschuldigen en veroordelen
Dit artikel gaat over de rol van aanklager. De aanklager beschuldigt, corrigeert, oordeelt, wijst de ander terecht, zegt de ander goed de wacht aan en is dwingend, kritisch, afwijzend of beschuldigend.
Terechte beschuldiging
Ik wil niet voorbijgaan aan jouw boosheid wanneer je écht iets is aangedaan. Als dat zo is dan begrijp ik dat je boos bent, dat je verontwaardigd of misschien wel furieus bent op die andere persoon.
Jouw boosheid vertelt je ook iets over jezelf. Namelijk dat de ander over jouw grens is gegaan. Boosheid noem ik de kracht om iemand uit jouw innerlijk te smijten.
Veroordelen
De situatie die is ontstaan ligt aan de ander. Zo kun je het voelen. Misschien heb je zelfs wel gelijk. En daar zit jouw correctie of veroordeling:
- hadden ze maar dit gedaan of nagelaten
- waarom heeft die ander het niet gezien?
- waarom heeft de ander zo gehandeld?
- hoe konden ze ooit zover komen?
- zij en hun (hullie en zullie)
- je afzetten tegen
- je concentreren op onrecht
Jezelf beschuldigen kan ook
Overigens je kunt jezelf ook beschuldigen wanneer je vol zelfverwijt zit:
- had ik het maar nooit zover laat komen
- had ik maar dit gedaan
- had ik dat maar nooit gezegd
- had ik die persoon maar niet in vertrouwen genomen
- wat ben ik stom bezig geweest
De rol van aanklager
Ken je de dramadriehoek? Daar speelt de aanklager een grote rol. De ander beschuldigen is een natuurlijke reactie op stress of bij negatieve veranderingen. Dus vooropgesteld: niet gek dat je zo reageert! Maar wanneer je erin blijft hangen, brengt het je geen steek verder. Sterker nog: het veroordelen komt van de afdeling pijnbestrijding. Je bent niet met jouw pijn bezig maar je bent altijd maar bezig met wat een ander verkeerd doet, nagelaten heeft of jou aangedaan heeft. Altijd blijf je hangen in harde veroordelingen, correcties en terechtwijzingen omdat je jezelf afleidt van de diepe wond die diep van binnen schuilt.
Voorbijgaan aan jouw pijngevoelens
Wat er achter zit zijn negatieve gevoelens. Negatieve gevoelens ontstaan bij negatieve veranderingen. Op zich een volstrekt logische reactie. Je voelde je bedreigd in jouw behoeften. En dat kan van alles zijn:
- je voelt je aan de kant gezet
- je krijgt niet de waardering die jou toekomt
- je voelt je belazerd
- je voelt je in jouw eer aangetast
- je hebt het gevoel dat ze jou in de kou hebben laten staan
- je voelt je afgewezen
- je bent teleurgesteld en gedesillusioneerd
Echter: daarover praat je niet! Je praat alleen maar over die ander die iets deed of iets naliet, die iets zei of iets had moeten zeggen. Je praat over van alles en nog wat maar niet over jouw werkelijke pijn. En daarom werkt het niet! Je verandert de ander immers niet! Je kunt alleen jezelf veranderen en dat is al een hele klus! Hoe begrijpelijk het ook is, hoe logisch jouw reacties ook zijn: het gaat je niet verder helpen. Net zo min als jezelf beschuldigen of jezelf slachtoffer voelen.
Leerdoel: bewustwording dat een andere houding noodzakelijk is
Het leerdoel wat hieraan ten grondslag ligt is vooral bewustwording dat een andere houding nodig is om de stress in jouw situatie te elimineren.
Stress en burn-out
Wil je meer weten over coaching gericht op vermindering van stress of begeleiding bij burn-out?
