home / persoonlijke ontwikkeling / persoonlijk ontwikkeltraject / willen kunnen zijn / willen / verstarring

Verstarring: wat is dat?

Verstarring wijst op star, stijf, onbuigzaam of rigide. Er kan sprake zijn van mentale verstarring waarbij je vasthoudt aan oude ideeën of overtuigingen zonder dat je openstaat voor nieuwe perspectieven. Je kunt organisatorische verstarring krijgen door een overdosis aan regels en bureaucratie waardoor het systeem traag en inefficiënt wordt. Verstarring wijst op onbeweeglijkheid. Je verstijft als het ware. In dit artikel ga ik in op verschillende soorten van verstarring namelijk:

• Verstarring op persoonlijk niveau.
• Verstarring in de vorm van verharding bij conflicten.
• Verstarring binnen organisaties.

Verstarring en verharding bij conflicten

Verstarring kan ontstaan bij conflicten. Soms geloof ik mijn ogen niet als je ziet wat er gebeurt. Ik denk nu aan iemand die ik ken als advocaat bij echtscheidingen. Ze zei: ‘Ik ben gestopt met vechtscheidingen want ik kan het niet meer’. Ik vroeg: ‘Hoe komt dat dan?’. Ze zei: ‘Soms lijkt het wel alsof mensen hun verstand verloren zijn. Ze kregen kinderen die in liefde ontvangen en geboren zijn. En nu in de echtscheiding moet ik brieven schrijven aan de moeder waarin met modder gegooid wordt op een harde, gemene en venijnige manier waar ik niet tegen kan’. Zie je wat verharding is bij conflicten? Niet meer openstaan! Alleen maar strijden en vechten om je gelijk te halen. Geen enkel oog meer voor de ander.  

Verstarring binnen organisaties

Het begon zo mooi. Een startup. Bezielde jonge mensen. Aanstekelijk en enthousiast. Ze begonnen een bedrijf. Ze inspireerden en dat trok klanten aan. Het bedrijf groeide. De lijnen waren kort. De sfeer was informeel en zelfs vriendschappelijk. Er kon van alles geregeld worden. Een prachtige plek voor het talent van de pionier. Het bedrijf groeide verder. Er kwamen meer medewerkers. Maar er kwamen ook regels. Dat moet ook. Aan het eind van de pioniersfase ontstaan er namelijk knelpunten in het bedrijf die erop wijzen dat je organiseren moet. Het is te groot geworden om overzicht te houden achterop de sigarendoos. Als bedrijf moet je door naar de organisatiefase. Maar je kunt overal in doorslaan en ook overgeorganiseerd raken, wat synoniem is voor bureaucratie. Ook hier geldt: alle elan verdwijnt wanneer er sprake is van verstarring. Geesten dwing je niet door ze vast te binden aan protocollen en procedures. Ik noem een paar kenmerken van verstarring in organisaties:

• Er ontstaat gebrek aan vernieuwing.
• Het houdt groei tegen en de vooruitgang stagneert.
• Je verliest terrein t.o.v. de concurrent.
• Je mist schakelsnelheid.
• Je krijgt conflicten in de persoonlijke en professionele relaties.
• Er ontstaat weerstand tegen verandering.

Kortom: je kunt niet zonder regels, procedures en protocollen maar het gaat nooit om de regels en procedures. Dat is de oneindige strijd tussen waarden en normen oftewel de strijd tussen de geest en de letter van de wet.

Wat kun je doen tegen verstarring?

Tegen verstarring ken ik één medicijn: terug naar de bron. Wat wil je? Wat zijn jouw wilsbronnen? Waarom terug? Omdat de waakvlam weer aangezet moet worden. Omdat er weer leven in de brouwerij moet komen.