Ben jij opgegroeid in het ideale gezin?
Opgroeien in het ideale gezin: dat is toch geweldig! Dat zou iedereen willen, toch? Ik worstel nog weleens met deze vraag: bestaat het ideale gezin wel écht, of is het een geïdealiseerd gezin? Een soort wensgezin waar we onze behoeften op projecteren?
Kenmerken van het ideale gezin
Wouter (46) noemde deze week een aantal kenmerken van het ideale gezin. Hij vertelde dat hij als kind veiligheid en harmonie heeft ervaren. Hij voelde zich gezien en gewaardeerd. Er werd open gecommuniceerd. Hij voelde zich gesteund. Enerzijds kreeg hij de ruimte om zijn eigen leven uit te vinden, anderzijds gaven zijn ouders ook wel richting.
Wouter noemde dus eigenlijk een aantal kenmerken van het ideale gezin. En ik hoor zo vaak andere verhalen. Meestal gaan die verhalen over de gebrokenheid van het leven, over trauma’s opgelopen in de jeugd of over onveiligheid binnen gezinnen. Verhalen waar je verdrietig van wordt. Tenminste, ik ben snel geraakt als het hierover gaat.
De kracht van systemisch coachen
Wat is systemisch coachen? Je leest het in dit artikel.
Het geïdealiseerde gezin is een sprookjesgezin
Als ik luister naar wat mensen het ideale gezin vinden, speelt perceptie een grote rol. Niet gek trouwens, perceptie speelt immers altijd een grote rol. Maar wat is dan in onze beleving het ideale gezin? Ik noem wat voorbeelden die mensen mij vertellen:
- Een gezin waar altijd harmonie, vrede en rust is.
- Een gezin waarin je geliefd bent en gewaardeerd.
- Een gezin waar je aandacht kreeg en waar je gezien werd.
- Een gezin waar je gestimuleerd werd om aan je eigen ontwikkeling te werken.
- Een gezin waar geen problemen zijn.
Bestaat zo’n gezin écht? Bij Wouter dus wel. Hij heeft het écht zo ervaren. Maar ik koppel hier wel een ander aspect aan: dan moeten de omstandigheden ook ideaal zijn.
Ideale omstandigheden als voorwaarde
Voorwaarde voor het ideale gezin is dus dat er ook ideale omstandigheden zijn. Ik noem wat aspecten van ideale omstandigheden:
- Jouw vader en moeder hebben geen rugzakje met onverwerkte rouw of trauma’s.
- Er is geen ziekte en er zijn geen echte tegenslagen.
- Je hebt niet te maken met een overlijden binnen het gezin.
- Niemand binnen het gezin heeft psychische problemen.
Wouter vertelde dat zowel hij als zijn zus naar het gymnasium gingen en dat ze daarna allebei ook nog gingen studeren. Daarmee liepen ze precies in het wensgareel dat papa en mama hadden uitgedacht.
De keerzijde van het ideale gezin
Ik vroeg Wouter of er ook een keerzijde was aan het ideale gezin. Hij zei: ‘Jazeker, dat heb ik wel zo ervaren.’ En toen kwam er een heel emotioneel verhaal. Wouter zei: ‘Ik ben het normaal gaan vinden dat er alles is, dat we met gemak konden studeren, dat we werk kregen dat goed betaald werd.’
En toen vertelde hij verder: ‘Ik heb niet geleerd om met tegenslagen om te gaan, ik heb niet geleerd om soms te moeten incasseren, en daarom zit ik nu hier bij jou. Er zijn nu een aantal dingen gebeurd in mijn leven waar ik me niet tegen opgewassen voel.’
Voel je wat hier gezegd wordt? Wanneer je opgroeit in het ideale gezin (mocht dat inderdaad bestaan) en in de ideale omstandigheden, dan kan het zijn dat je onvoldoende weerbaar wordt tegen het leven. Dat gebeurt ook wanneer je te beschermend bent opgevoed.
Waarom ik dit schrijf?
Ik schrijf dit omdat ik regelmatig spreek met mensen die opgroeiden in een gebroken gezin. Waar wel ziekte was, overlijden, verslaving misschien, echtscheiding of onveiligheid. En wellicht is het voor jou een troost om toch ook even naar de zonnige kant te kijken.
Als jij je herkent in zo’n situatie, misschien kun je dan ook inzien dat jij hebt leren overleven, dat je de pijn van het leven in de ogen hebt gekeken en dat je daardoor leerde incasseren en met tegenslagen omgaan. Kortom: je hebt dan levenskunst ontwikkeld.
Life coaching
Wil je werken aan jouw persoonlijke ontwikkeling? Loop je aan tegen bepaalde situaties in jouw leven waar je hulp bij nodig hebt?
Aarzel niet langer maar neem contact met ons op! Graag zetten wij met jou de mogelijkheden op de rij!
