Altijd dwars: waarom doe je dat?
De overgang van basisonderwijs naar het voortgezet onderwijs is een enorme overgang. Er worden allerlei nieuwe indrukken opgedaan. Alle kennis die in deze periode wordt vergaard komt op ongeveer 14-jarige leeftijd tot uiting. De periode tussen 14 en 16 jaar is een periode waarin pubers zich enorm gaan ontwikkelen.
Voor de puber is dit de periode dat je enorm diep gaat nadenken. Je denkt na over jezelf en over de wereld. Dit is de periode dat je meer ruimte voor jezelf moet hebben om te overdenken, wie ben ik, wat wil ik en hoe sta ik in het leven. Tegelijkertijd heb je het nodig dat er grenzen worden gesteld.
Dus, binnen de grenzen heb je bewegingsvrijheid nodig.
Denken en zelf willen beslissen.
Ouders, docenten, familie en andere volwassenen vertellen jou wat je moet doen en hoe je dit moet soms wordt er bijgezegd waarom je dit zo moet doen maar vaak ook niet.
In de pubertijd ontwikkel je een soort allergie voor het woordje moeten, je wilt immers niets meer moeten maar je wilt zelf bepalen wat en hoe je iets gaat doen. Je bent immers op weg naar volwassenheid en daar hoort het zelf bepalen en ervaren bij.
Je hebt kennis, je wilt denken en je hebt ideeën die je wilt uitproberen
Volwassenen denken hier anders over. Zij willen je beschermen en willen je in alle veiligheid zien opgroeien. Ze denken te weten wat het beste voor jou is en daar komt nog bij dat het niet de eerste keer is dat ze je dit vertellen.
Het wordt dan ook saai als ze het voor de 10e keer vertellen wat je wel en wat niet je moet doen. Het gaat je enorm irriteren, je wordt boos en opstandig.
Hangen en nietsdoen
Soms ben je ergens, waarschijnlijk buiten de deur) zo actief geweest dat je energie even op is. Je bent uitgeblust en je hebt nergens geen zin in, je wilt gewoon lekker op de bank zitten en nietsdoen, tv kijken of gamen. Het liefst met een fles drinken en een zak chips erbij.
Je ouders zien niet dat jij al jouw energie al hebt weggeven. Je ouders zien dat jij thuis alleen maar op de bank zit, op je bed ligt en niets doet.
Voor ouders voelt het niet oké als je niet actief bent, zij zijn bijna de gehele dag actief en ze vinden het vervelend wanneer je te passief bent en gaan zich zorgen maken. Als hun zorgen de overhand krijgen, gaan ze tegen jou zeggen dat je actief moet zijn, dingen moet gaan ondernemen, je huiswerk moet gaan maken etc.
Voor jou is dit gezeur, gezeur wat voor je gevoel nooit ophoudt want je hoort het al voor de zoveelste keer. En dan…, barst de bom. Jij wordt boos, je gaat misschien zelfs wel schreeuwen of loopt boos weg en dan heb je de poppen weer aan het dansen. De sfeer in huis wordt er niet beter op en kan van kwaad tot erger worden. Voor je het weet zit je in een neerwaartse spiraal waar jezelf niet meer uit kunt komen.
Wil je uit de neerwaartse spiraal en in een opwaartse spiraal terecht komen? Heb je geen zin meer dat de aandacht naar het negatieve eigenschappen van jou gaat? Heb je geen zin om steeds boos te zijn?
Wil je weer vrolijk en opgewekt zijn? Lekker in je vel zitten en wil jij je weer gewaardeerd voelen? Ga eens in gesprek met een talentcoach.
Ga samen eens kijken naar het gedrag dat jij laat zien in bepaalde situaties en hoe je ‘vervelend’ gedrag kunt veranderen in positief gedrag. Ga samen op zoek naar jouw kwaliteiten en ontdek wie jij echt bent. Je zult dat jij je veel positiever en blijer zult voelen.
Jongerencoaching
In contact komen met een coach voor jongeren of studenten? Heb je hulp nodig?
Andere artikelen
Lees ook:
Auteur
Dit artikel is geschreven door Annita Smit.