Ziek zijn voor de presentatie
Je hebt op school moeten samenwerken met een klasgenoot aan thema waarbij je zelf een onderzoek hebt moeten uitvoeren. Aan het eind van de opdracht moet je een reflectieverslag schrijven over je leerproces waarin je reflecteert op het leerproces
- wat heb je geleerd
- hoe was jouw inzet
- hoe heb je samengewerkt
- ben je tevreden over het resultaat
- wat ga je een volgende keer anders doen.
Je hebt een schema gekregen waar je volgens moet werken en op moet reflecteren.
Op de voorgrond treden is moeilijk voor je?
Jij bent niet iemand die snel op de voorgrond treedt. Je vindt het ook vaak lastig om snel een mening te vormen en deze onder woorden te brengen. Je denkt liever eerst even na, je hoort eerst meningen van anderen aan en dan pas kun jij je eigen mening verwoorden. De docent laat je samenwerken met de verbaal sterkste leerling uit de klas. I
n eerste instantie vind je dit wel prettig, je hoeft niet zoveel te zeggen, hij doet dat wel. Plannen bedenken en verwoorden kan hij ook erg goed. Ja, je bent wel blij om met hem samen te mogen werken.
-
Je komt onvoldoende aan bod
Maar tijdens het samenwerken blijkt al snel dat het fout gaat. Jij komt helemaal niet aanbod. Je krijgt de kans niet om iets te zeggen of te doen. De ander heeft de touwtjes in handen. Je wilt wel maar je hebt gewoon meer tijd nodig dan de ander en voor je het weet is alles al geregeld.
Je voelt je minder zeker van jezelf en neemt steeds meer een afwachtende houding aan en wanneer de docent komt vragen hoe het ermee staat, zeg je mar snel dat het goed gaat terwijl je eigenlijk helemaal niet blij bent met hoe het gaat. Maar ook hier lukt het niet goed om je gevoelens en gedachten zo onder woorden te brengen. Je laat het maar voor wat het is. -
Je voelt je ziek en ongemakkelijk
Het moment suprême is aangebroken. De presentatie! Jullie hebben een mooie prezi gemaakt waarin het leerproces van je maatje heel goed naar voren wordt gebracht maar jouw proces?
Je weet ook helemaal niet wat je daarover moet gaan vertellen en is voor jezelf dan ook niet duidelijk en wanneer de docent ernaar vraagt kun je er ook geen antwoord opgeven. Je voelt je de hele dag al niet zo lekker en nu het dichterbij komt voel je je steeds zieker worden en als het dan zover is ren je weg naar het toilet om te braken. -
Op de voorgrond treden
De docent merkt dit op en je mag naar huis. Puh, wat een opluchting. De steken in je buik worden minder en ’s avonds zijn ze zelfs helemaal verdwenen. Vraagt de docent na drie dagen, hoe het met je gaat, vertel je hem dat je je wel twee dagen niet lekker hebt gevoeld. Tja, hoe vervelend zijn deze situaties. Hoe vaak kom je nog in zo’n situatie terecht? Hoe ga je daarmee om? De angst om te falen is zo groot, dat het je letterlijk ziek maakt.
Jongerencoaching
In contact komen met een coach voor jongeren of studenten? Heb je hulp nodig?
