Altijd ‘aan’ staan
Sta jij altijd aan? Dat is vermoeiend en niet zonder gevaar. In dit artikel leg ik uit wat het is om altijd ‘aan te staan’.
Wat betekent dat: ‘altijd aan staan’?
Altijd aan staan is weer zo’n typische taalduiding die je moet uitleggen om het te begrijpen. Ik leg het maar heel eenvoudig uit: jij en ik hebben vijf zintuigen waarmee we waarnemen. We horen (oor), we ruiken (neus), we zien (ogen), we tasten (voelen) en we proeven (smaak). Altijd ‘aan staan’ betekent voor mij dat je de zintuigen altijd in de actieve stand hebt. Overdag is dat normaal. Je observeert en neemt waar wanneer je op straat loopt, vakantie hebt maar ook als je werkt of uit eten gaat met jouw beste vriend of vriendin.
Nooit ‘uit staan’!
Altijd ‘aan staan’, betekent ‘nooit uit staan’. Maar in deze tijd heeft dat een meervoudige betekenis. We leven in de tijd van multitasking. De TV staat aan, we lezen de WhatsApp, we worden gebeld, de nieuwsflitsen vliegen voorbij. En zo nemen we zoveel meer waar dan vroeger het geval was. Vroeger? Toen was alles zeker goed? Dat beweer ik niet! Ik zeg dat er vroeger minder waar te nemen was dan nu. Mijn grootouders leefden veel meer met de natuur op en neer dan ik. Als het donker werd, gingen ze naar bed en als het licht werd, ontwaakten ze. Maar in de avond was de waarneming gereduceerd tot het ontdekken van elkaar, van het gezin, van de vrienden die ze hadden.
Jachtige tijd
Nu jagen we onszelf door de tijd. De tijd vliegt niet: ‘wij vliegen’. We hollen en we draven, we jagen en we jakkeren. Concentratie is moeilijk. Een goed boek lezen is ingewikkeld. Want piep, daar gaat de WhatsApp weer, en knal daar komt een e-mail. En het gaat maar door. De werkapp, de gezinsapp, de buurtpreventie-app. Maar voor je het weet ben je zo gestrest als een kip. De adrenaline schiet door jouw lijf. Je raakt gespannen. Je wordt beheerst door het nieuws.
Afbouwen
Iedere avond zou je moeten afbouwen. Zelf ben ik gigantisch burn-out geweest. En ik moest leren niets doen. Geen journaal kijken, geen voetbalwedstrijd, geen e-mails lezen. Gewoon niets, helemaal niets. Als enige medicijn tegen de stress. Die stilte was zo confronterend. Ik werd er soms gek van. Maar jouw en mijn geest is net Windows, bij de afsluiting. De shutdown. Taak na taak wordt afgebouwd en uitgezet. En zo rond half 10 in de avond zou het stil mogen zijn. Je hoort nog een enkele vogel in de zomer. Of een auto die voorbijkomt. Of je leest met aandacht een boek. Je bouwt af richting slapen gaan. En die nacht kom je tot rust.
Stressen ten top!
Ik vertel het verhaal van de productiechef. Nog even om 11 uur de berichten op de WhatsApp lezen. En finaal in de stress schieten omdat er 40 berichten zijn over een machine die uitgevallen is. Het stresshormoon maakt zich aan. En je slaapt onrustig.
Dat noem ik stressen ten top.
Maak een keuze
Ik leg je wat anders voor. Als je er wil zijn voor iedereen, ben je er nooit voor iemand. Als je er altijd wilt zijn, ben je er nooit helemaal. Altijd halfbakken! Als je altijd ‘aan wilt staan’, doe je jezelf in eerste instantie tekort, en jouw medemens doe je ook tekort. Want wederom: het is half, het is halfbakken, je verdeelt de aandacht en daarom hoor je precies niet waar het om te doen is.
Het is een keuze!
Energiehuishouding
Dit artikel is geschreven in de serie over energiehuishouding en energiebalans.
Verwante informatie
Wil je meer informatie over coaching gericht op vermindering van stress?
