De band met je ouders verbreken
De band met je ouders verbreken, is een beladen onderwerp. In mijn coachingspraktijk komt het nogal eens voor dat deelnemers van een traject vertellen dat ze geen contact meer met hun ouders wensen. En ik weet hoe heftig dat kan zijn. Als kind om zo'n keuze te willen maken. Maar trouwens ook als ouder wanneer je een kind hebt die geen contact meer met je wenst.
'Ik ben er helemaal klaar mee en wil mijn vader nooit weer zien'
Een deelnemer vertelde dat hij de band met zijn vader had doorgesneden. 'Ik ben er helemaal klaar mee en wil geen enkel contact meer'. Toen ik vroeg waarom dat zo was gebeurd begonnen zijn ogen te flikkeren en te fonkelen: 'hij heeft mijn hele leven verknald en verprutst', zei hij. 'En daarom heb ik de keuze voor mezelf gemaakt en wil ik er niks meer mee te maken hebben'.
'Waarom word je zo emotioneel terwijl je zegt dat je er klaar mee bent?'
De volgende vraag heb ik voorzichtig gesteld: als je er dan helemaal klaar mee bent, waarom reageer je dan zo emotioneel? Da’s toch niet nodig. Je hebt het boek toch afgesloten? Stilte aan de overkant. En een ongelovige blik! 'Zeg het maar', zei hij.
Het verhaal
Maar ik zei niks. Hij vertelde. Een verhaal aan één stuk. Nooit is mijn vader er voor mij geweest. Als kind heeft hij geen enkele interesse in mij getoond. Nooit heb ik waardering gekregen. Nooit ging hij een keer kijken bij een voetbalwedstrijd waar ik moest spelen. Altijd was zijn wil wet. Altijd was hij negatief over mij. Maar nee, mijn broer was alles. Die had het gemaakt. Maar in zijn ogen deugde ik nergens voor. En als ik ’s avonds huilde en op mijn bed lag dan hoorde ik ze in de verte praten. Maar niemand kwam eens bij om te vragen hoe het met mij ging. Tot op de dag dat ik gekozen heb voor mezelf en gezegd heb: 'en nu hoepel je op uit mijn leven'.
Eigenlijk heb je dus nooit een vader gehad?
Ik vroeg: 'eigenlijk heb je dus nooit een vader gehad? Nooit iemand die naar jou luisterde of die zei dat hij vertrouwen in jou had? Ben je daarom zo boos?'. Daar kwamen de waterlanders aan. Tissues te weinig bij De Steven. 'Dat is het verhaal', zei hij. En nu ben je 28 en nu heb je een andere strategie bedacht: je hebt je vader uit jouw systeem gegooid. Maar zie je ook dat je vader nog invloed op jou heeft? Nog bepaalt hij wat jij doet of nalaat. Alleen nu op een andere manier. Nog beheerst hij jouw emoties.
Wat er achter zit?
Mensen die vertellen dat ze de band met hun ouders verbroken hebben, zitten vaak in een ingewikkeld verwerkingsproces. In dit verhaal heeft het te maken met: 'mijn vader heeft niet voor mij betekend wat ik zo graag had gewild'. Het verdriet of de teleurstelling wordt vervolgens omgezet in een: afzetten tegen. Da’s een logische menselijke reactie.
Maar helaas wordt er zo vaak verkeerd op gereageerd ook door de omgeving en ook door de vaders (of moeders) zelf.
- Als jij je zo wilt opstellen dan……………………….
- Je kunt toch zo niet reageren………….. het zijn toch je ouders
- Wees blij dat je nog ouders hebt
- Straks is hij er niet meer en dan……………
Het gevolg van dit soort reacties (welgemeend en goedbedoeld) is dat de persoon in kwestie zich nog meer onbegrepen voelt.
Wat is de eigenlijke boodschap?
De boodschap is niet: en nu hoepel je op uit mijn leven vader! De boodschap is ten diepste: 'vader, ik heb jou gemist en ik wil zo graag met jou een goede band opbouwen. Ik wil ook een vader die naar mij luistert, met mij meedenkt, die mij serieus neemt'.
Life coaching
Wil je werken aan jouw persoonlijke ontwikkeling? Loop je aan tegen bepaalde situaties in jouw leven waar je hulp bij nodig hebt?
Aarzel niet langer maar neem contact met ons op! Graag zetten wij met jou de mogelijkheden op de rij!
