Mijn hoogbegaafde kind heeft altijd een weerwoord
Heeft jouw kind meestal een weerwoord? Merk je dat jouw kind verbaal bijzonder sterk is? Kan jouw kind goed argumenteren? Weet je soms niet zo goed hoe je ermee moet omgaan? Wellicht dat ik je een paar handvatten kan bieden. Ik schrijf dit artikel voor ouders van hoogbegaafde kinderen.
Wat is er aan de hand?
Je merkt dat jouw kind verbaal goed onderlegd is. Hij/zij kan goed redeneren, ziet snel verbanden en kan snel schakelen. In discussies komt dat steeds weer terug. Soms lijkt er wel een woordenstrijd te ontstaan tussen jou en jouw kind of tussen de kinderen onderling. Hoe dat kan?
Jouw kind is taalvaardig en heeft voor zijn/haar leeftijd al een bijzondere woordenschat opgebouwd. Bovendien laat jouw kind zich niet zomaar wat aanpraten. Als iets niet klopt of onlogisch lijkt dan neemt jouw kind daar zomaar geen genoegen mee.
Is jouw kind hoogbegaafd?
Dit artikel is geschreven in de serie: is jouw kind hoogbegaafd?
Webinar
Wil je meer informatie? Volg dan onze webinar die wij verzorgen voor ouders van hoogbegaafde kinderen.
Training & coaching voor HB-ers
Bekijk al onze trainingen voor hoogbegaafde personen.
Uit de praktijk
Ik neem je even mee naar de praktijk van alledag. Ilse is 13 jaar en al jong werd vastgesteld dat ze hoogbegaafd is. Nu ze op het VWO zit ontwikkelt ze zich nog sneller en stelt ze zich kritisch op. Haar woordenschat en taalvaardigheid groeit zienderogen. Er kan niet een onderwerp worden besproken of Ilse heeft er wel een mening over. Haar moeder vertelt ‘soms loopt het gewoon uit de hand. Ik heb het gevoel dat ik soms met de mond vol tanden sta, terwijl mijn man er heel geïrriteerd op kan reageren en gewoon aangeeft dat ze maar een keer moet stoppen om de wijsneus uit te hangen’. Ik vroeg de moeder wat zij denkt dat er aan de hand is. Moeder vertelt: ‘Ilse moet altijd het laatste woord hebben, ze kan oneindig discussiëren en debatteren en ze kent geen grenzen daarin’.
Tot die ene avond. Weer was er discussie. Vader greep in en werd boos. ‘Nu moet het maar eens afgelopen zijn’. Er werden nare woorden gebruikt als wijsneus, het altijd beter menen te weten, eigenwijs en eigengereid. Ilse werd naar boven gestuurd. Ze huilde. Toen hoorden we het verhaal van Ilse. ‘Pappa zei iets wat zo onlogisch was en wat zo niet waar was en ik probeerde te vertellen hoe ik het zag. Maar zoals het zo vaak gebeurt bij ons thuis werd dat vrij snel afgekapt. Niemand had belangstelling voor wat ik zei. Ja, het klopt dat ik dan gewoon doorga’. Toen ik vroeg waarom ze dan doorging kwam het hoge woord er eindelijk uit. ‘Zij vinden al dat het veel te lang en te breed is, maar waar ik zo verdrietig en boos van wordt is dat ik nog maar de helft heb verteld over hoe ik er tegenaan kijk’.
Zie je wat er gebeurt?
Een onderwerp wat voor Ilse nog lang niet af is (zij vertelt nog maar de helft van wat ze denkt) is voor anderen al lang afgerond. Waar pappa en mamma denken: stop nou maar eens, daar heeft Ilse het gevoel dat ze amper gehoord en gezien wordt. En hoe meer ze dat gevoel krijgt, hoe rebelser ze wordt en hoe meer ze de woordenstrijd aanbindt met de rest van de familieleden.
Wie zit er fout?
Weet je wie de fout maakt? Wat denk je? Zitten pappa en mamma fout? Zit Ilse fout in dit voorbeeld? Het antwoord is niet moeilijk. Wat mij betreft zit niemand fout als zodanig maar het kan wel fout gaan. Ilse doet gewoon wat haar natuur haar ingeeft. Niet meer en niet minder. Maar dat doen pappa en mamma ook. Waar gaat het fout? Zodra het veroordelend wordt in de trant van ‘wijsneus, betweter, eigenwijs, altijd het laatste woord willen hebben’, komt de afwijzing in het spel. Andersom ook natuurlijk: ‘ik mag ook nooit wat zeggen, niemand luistert naar mij’.
Luisteren is een kunst. Elkaar respecteren ook. Kom je er niet uit? Bel ons gerust voor een afspraak!
Luister en zie mij (E-book in pdf)
Luister en zie mij is een stappenplan voor het voeren van een diagnostisch gesprek met (hoog)begaafde kinderen.
Gesprekskaarten over hoogbegaafdheid
Het doosje HB-gesprekskaarten helpt je kinderen, die mogelijk kunnen presteren op (hoog)begaafd niveau, te ontdekken.
Deze gesprekskaarten zijn ontwikkeld voor scholen, leerkrachten, ouders en iedereen die in gesprek wil gaan over het signaleren van hoogbegaafde kinderen.
Auteur
Dit artikel is geschreven door Annita Smit.