home / persoonlijke ontwikkeling / persoonlijk ontwikkeltraject / voelen gevoelens / lui

Voel jij je lui? Of ben je lui?

Luiheid (oftewel ledigheid) is des duivels oorkussen. Ja, die opmerking tikt erin hè? Maar ik dacht: ik zeg het even. Luiheid is dus niet zo positief. Sterker nog: het hoorde bij de zeven hoofdzonden die je kon bedrijven. In dit artikel ga ik in op luiheid.

Onnatuurlijk: tegen de natuur in

Luiheid is onnatuurlijk en gaat tegen jouw natuur in. Het is een hang en een zucht naar gemak, gemakkelijkheid alsof het leven alleen maar kant en klare thuisbezorgde maaltijden kent. Lui zijn betekent dat je niet bereid bent ergens moeite voor te doen, waardoor jouw energie niet op gang komt. Welke energie? Wanneer je lui bent, zal je geen passie, voldoening of werkplezier ervaren. Energetisch werkt het tegen je dus. Je komt niet in beweging terwijl je geest en lichaam dat wel nodig hebben.

Jij bent de moeite waard

Ik zie verbinding tussen jouw eigenwaarde en moeite doen ergens voor. Jij bent het waard om ergens moeite voor te doen. Jij bent de moeite waard. Het is de moeite waard om:

• Je ergens voor in te spannen
• Jouw talenten en kwaliteiten te ontdekken en te ontwikkelen
• Iets te realiseren in jouw leven

In beweging komen

Luiheid wijst erop dat je te weinig in beweging komt. Dat jouw motor (to motion) niet aan de gang komt. Dat je in de luwte zit en afwachtend, passief toekijkt zonder iets te doen. Luiheid nodigt je uit om op te staan en te gaan.

Heb je geen zin?

Karel zei: ‘ik heb er vaak geen zin in’. Weet je dat tegenzin wat anders is dan luiheid? Tegenzin wijst je erop dat je iets hebt afgesproken, wat je niet had moeten afspreken. Tegenzin wijst je erop dat je op de verkeerde plek zit en dat je iets anders had moeten afspreken. Dat is wat anders dan luiheid dus.

Een keihard oordeel

Ik eindig dit artikel niet zonder stil te staan bij luiheid als een keihard oordeel. Andere mensen kunnen het nogal snel in de mond nemen. Zo van ‘dat is een lui varken, of die is wel heel gemakzuchtig’. En ja je kunt jezelf ook veroordelen om luiheid. Maar dat draagt niet zoveel bij aan persoonlijke ontwikkeling. Sterker nog: dat oordeel draagt alleen maar bij om te blijven zitten waar je zit en je te wentelen in traagheid en vadsigheid.

Veroordeel een kind niet maar daag hem/haar uit

Kinderen krijgen ook nogal eens het label ‘lui’ opgeplakt. En omdat luiheid een schande is – gezien vanuit de deugden van de jaren 50 waar onze ouders en docenten mee opgegroeid waren. Als volwassene moet je voorzichtig zijn om een kind op te zadelen met het plakkertje 'lui'. Want kinderen zijn niet lui. Doe maar 's wat meer moeite om te zien wat erachter zit, zou ik zeggen. Wie zegt mij dat het geen faalangst is? Of uitstelgedrag, waar ik zo tien redenen voor kan opnoemen? Of gebrek aan interesse? Of niet weten waar te beginnen? Of vermoeidheid en toegeven aan rust? Of dromerigheid? Of moeite met focus? Of gebrek aan uitdaging? Of demotivatie?

Komt je kind te weinig in beweging? Veroordeel hem/haar dan niet maar zoek de juiste uitdaging samen op!