Ter nagedachtenis
Ter nagedachtenis aan mijn moeder, aan mijn vader, aan mijn geliefde, aan mijn zoon, mijn dochter. Daarom doen we iets of daarom zeggen we iets. Daarom bezoeken we die ene speciale plek of we bewaren dat schilderijtje of die foto.
Wat betekent het?
Ter nagedachtenis duidt op gedachtenis, in herinnering naar boven halen. Het duidt op herdenken en gedenken van de overledene. Ik verbind het aan het woord aandenken. Wanneer ik jou een aandenken geef dan geef ik iets wat je bewaart voor de langere termijn. Dat gooi je niet weg. Dat houdt namelijk de herinnering levend.
Nagedachtenis heeft dezelfde betekenis maar dan voor die persoon die niet meer bij ons is. Het duidt op de betekenis die deze persoon voor jou gehad heeft en het is denken aan de persoon op de langere duur. Ter nagedachtenis betekent in aandenken blijven.
Rouw- en verlies
Bekijk de mogelijkheden voor rouw- en verliesverwerking.
Diepte
Proef je de diepte? Nagedachtenis betekent aandenken bij voortduur aan de persoon die je zo mist, die zoveel voor jou betekende, die je zo innig liefhebt en die je innig herinnert. Het is aandenken, navoelen, herbeleven en doorleven.
Je voelt de warme genegenheid door je lijf gaan. De liefde spat er vanaf. Zoals mijn moeder sprak op haar 92e over mijn overleden broer: ‘Ik hou zoveel van hem, ik wil het verdriet zelfs niet missen’. En mijn broer was predikant. Ter nagedachtenis luisterde mijn moeder elke avond naar een preek van hem. Ze zei: ‘Als ik zijn stem hoor, dan is het verdriet minder heftig’. Voel je de liefde van het moederhart? Dat is wat anders dan wanneer je je opeens herinnert dat je ooit op vakantie bent geweest naar Oostenrijk! O ja, nu je het zegt, ja daar zijn wij ook weleens geweest ja.
Kerkhof
Pas liep ik op het kerkhof hier in de buurt. Mijn ouders zijn daar begraven en ik ben een trouw kerkhofbezoeker. Er zijn veel meer mensen op die plek begraven die ik gekend heb. Ik denk tegen de 80 personen waarvan ik de uitvaart bijgewoond heb. Er zijn ook enkele vrienden bij.
Ik was er nog maar net of er kwam een vrouw aan. Ik ken haar vanaf mijn jeugd. Ze ging naar het graf van haar overleden broer. Ze keek me aan en zei: ‘Eigenlijk vind je hier niks hè?’. Mijn antwoord was een tegenvraag: ‘Als je hier niks vindt, waarom komen al die mensen hier dan en waarom kom jij hier dan?’. Het werd een diep gesprek. En zowaar: haar zus kwam er ook nog bij. En het eerste wat ze zei: ‘Je vindt hier eigenlijk niks!’.
Ik zei: ‘Ik vind hier wel wat’. Ze waren benieuwd. Ik zei: ‘Ik vind hier ter nagedachtenis’. Het is een plek die ik koester en liefheb. Het is een plek die mij even stilzet uit de waanzinnige onzinnige razernij van deze wereld. Het is een plek die mij herinnert aan de liefde die ik voel voor mijn ouders en waar ik tijd wil maken om even te gedenken, te herinneren.
Als aandenken. Als nagedachtenis.
We gingen afscheid nemen van elkaar. We voelden de verbondenheid. Een serene rust daalde neer. De vogels zongen het hoogste lied. De knoppen van de bloemen stonden op springen. Eén en al leven. Ter nagedachtenis aan diegenen die niet meer bij ons zijn.
Rouw- en verlies
Bekijk de mogelijkheden voor rouw- en verliesverwerking.
Leerdoelen
Bekijk de leerdoelen voor de training omgaan met veranderingen.
Auteur
Dit artikel is geschreven door Jan Stevens. Jan Stevens is eigenaar en oprichter van De Steven training & coaching.
