Voel jij je vaak onhandig?
Voel jij je vaak onhandig? Ben je soms onpraktisch? Weet je niet hoe jij handig met bepaalde situaties moet omgaan? Weet je al hoe dat komt? Of nog niet? Misschien tijd om het voor jezelf eens goed uit te zoeken.
Het begon al jong!
Weet je nog toen je op school zat? Je was een jaar of vijf misschien zes. Je zag van alles, je was nieuwsgierig en je doorzag veel verbanden. De opdrachten die de meester of juf gaven begreep je heel erg goed. In je hoofd wist je precies hoe je zo’n opdracht moest maken. Maar toen je aan de slag ging met de opdracht lukte het niet. Jouw handen konden niet maken wat je in gedachten had. Je werd er verdrietig van. Jouw geest begreep precies die dingen die jouw handen niet konden maken. En je was te precies om je er zomaar vanaf te maken. Ja en toen! je bekeek de opdracht nog een keer en je probeerde het opnieuw.
De andere kinderen van de klas waren al lang klaar met de opdracht maar jij was nog niet klaar.
Opeens kwam de juf langs. Juf wou je graag helpen. Ze zag wel dat het niet zo goed ging en daarom wilde ze je troosten: ‘Je kunt het’, zegt juf ‘het komt wel goed’. Je werd nog verdrietiger want eigenlijk wou je de juf niet teleurstellen. Juf hielp je immers altijd. Maar één ding vergat de juf: ze wist niet dat je gelijk hebt. Ze zag wel dat je een bijzonder pienter kind was maar ze begreep niet dat jouw handen niet konden voldoen aan de opdracht die je moest maken.
Coaching en training: voor HB-ers
Wij bieden coaching & training specifiek voor hoogbegaafde personen.
Meer informatie? Bel meteen!
Doe de HB-test!
Wil je meer inzicht in jouw kwaliteiten en valkuilen als hoogbegaafd persoon? Doe dan online onze test.
Aan te schaffen via de webshop!
Hoogbegaafd: gave of probleemgeval
Bestel het e-book <pdf> met als titel: hoogbegaafd: gave of probleemgeval.
Meer info via de webshop.
Apart of raar
Juf zei tegen jouw vader en moeder: ‘op zich gaat het wel goed op school maar hij is zo onhandig. En ook nog perfectionistisch dus dat is de reden ook waarom er waarschijnlijk faalangst ontstaat’. Jouw ouders begrepen het niet zo heel goed. Want thuis was je helemaal niet zo. Vader en moeder wisten ook niet goed wat ze ermee moesten.
Je merkte wel dat anderen het een beetje vreemd vonden dat je zo onhandig was. Misschien moesten ze ook wel eens om jou lachen. Vonden ze je een ‘aparte of een rare’? Lees ook: Ben je ook zo'n aparte of rare?
Gymlessen
Je kreeg gym op school. Juf deed het even voor hoe het precies moest. Je ging bij voorbaat achter in de rij staan want dan kon je even zien hoe al die andere kinderen de oefening uitvoerden. Je begreep precies hoe ’t moest. Wanneer jij aan de beurt was, voelde je wat spanning. Je werd onzeker. En hoe goed je de oefening ook begreep: het ging mis. Juf probeerde te helpen en legde het nog een keer uit. Maar hoe je ’t ook probeerde: de oefening lukte niet. Juf maakte opnieuw een notitie in haar schrift en keek een beetje bezorgd.
Geschiedenis
Je had geschiedenis. Andere kinderen vonden dat geen leuk vak. Maar als juf begint te vertellen dan droomde je helemaal weg. Je kon je helemaal verplaatsen in de verhalen die juf vertelde. Je zag het gewoon gebeuren. En je dacht en droomde verder. Juf dacht soms wel: ‘hoort hij wel wat ik vertel want hij kijkt steeds uit het raam’. Maar juf wist niet dat je elk woord wat ze vertelde als het ware indronk en beleefde.
Iemand schreef me: "Dat beeld van de geschiedenisles herken ik heel erg. Had ik ook altijd: als er verhalen verteld werden, dan staarde ik naar buiten. Waarom? Omdat ik het dan voor me kon zien, me kon laten meevoeren. Ik keek naar buiten en hoorde ieder woord. Soms werd ik tot de orde geroepen, maar als ik keek naar de meester dan stoorde mij zijn pratende mond, zijn ogen die van het boek naar de klas heen en weer schoten, en het onrustige geschuifel van mijn klasgenoten. Buiten had je dat alles niet. Ik keek naar de bomen, of naar de lucht. Dat was een neutrale ruimte die ik gebruikte als projectiescherm voor alle beelden die het verhaal in me opriep".
Geesteskind
Je was een kind van de geest. Je leefde het liefst in de geest. Thuis gaf dat niet. Het taalgebruik vloog omhoog. Het liefste wat je deed was: nadenken, lezen of schrijven. Liever geen wilde spelletjes, geen boompje klimmen of crossfietsen. Nee, niets van dat al. Ondertussen ben je wat ouder geworden. Kinderen in de klas zeggen dat je een beetje saai bent of sloom. Maar je weet wel beter. Je geniet van heel veel dingen. Andere dingen. Allemaal dingen die andere kinderen minder leuk vonden. Waardoor je de aansluiting vaak miste bij leeftijdsgenoten.
-
Thuis: lezen en schrijven
Het liefste wat je deed: lezen, schrijven of naar muziek luisteren. Je trok je een beetje terug. Je droomde weg in de boeken. Je schreef er stiekem een mooi opstel over. En een gedicht. Het schrift verstopte je in de la. Mamma hoefde het niet te zien.
-
Het tien minuten gesprek
Vader en moeder moesten naar het 10-minuten gesprek op school. Juf zei: ‘ik maak me een beetje zorgen, hij kan niet zo goed meekomen op school. De cijfers zijn niet denderend’. Juf vond dat je je een beetje onttrok aan de groep. Ze vond ook dat je een beetje een zonderling bestaan had. Juf wist niet zo goed wat ze met je moest. Jouw ouders ook al niet.
-
HSP en anders
Veel hooggevoelige en/of hoogbegaafde mensen hebben het gevoel dat ze anders zijn dan andere mensen. Vaak heeft men zich niet begrepen gevoeld en dat kon eigenlijk ook niet. Want ze wisten niet dat ze hooggevoelig of hoogbegaafd waren. Als je het zelf niet begrijpt, hoe kun je het dan uitleggen aan een ander? De gevolgen kunnen heel vervelend zijn: je neemt een soort identiteit aan die eigenlijk niet bij je past en waar jij je niet gelukkig bij voelt. Negatieve gevoelens kunnen ontstaan zoals onzekerheid, twijfel aan eigen kunnen. Terwijl je zo'n mooi talent in huis hebt maar tot op heden hebt je het nog niet écht laten zien. Wordt het niet eens tijd om er wat mee te doen?
Coaching en training: voor HB-ers
Wij bieden coaching & training specifiek voor hoogbegaafde personen.
